topdağıtmaz

sif.

1. Gücçatmaz, məğlubedilməz, yenilməz, alınmaz. El gücü, el köməyi; Topdağıtmaz qaladır. M. R..

2. məc. Çox zəngin, çox varlı, avadanlıqla, qiymətli şeylərlə dolu. <Rüstəm bəy:> Mən haman Rüstəməm ki, topdağıtmaz Cümşüd bəyin evini xaraba qoydum. N. V.. Dörd otaqdan ibarət, ağzınacan dolu, topdağıtmaz ev-eşik təkcə <Ağcaya> qalmışdı. M. C..